ข่าว

ดินไดอะตอมเป็นวัสดุหลักของโคลนไดอะตอม โดยส่วนใหญ่ใช้โครงสร้างรูพรุนขนาดเล็กเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการดูดซับก๊าซโมเลกุลขนาดใหญ่ เช่น เบนซิน ฟอร์มาลดีไฮด์ เป็นต้น คุณภาพของดินไดอะตอมเป็นตัวกำหนดคุณสมบัติการใช้งานของโคลนไดอะตอมโดยตรง นอกจากคุณภาพของไดอะตอมไมต์ที่ขึ้นอยู่กับเนื้อสัมผัสของไดอะตอมไมต์แล้ว วิธีการแปรรูปยังมีอิทธิพลสำคัญต่อการดูดซับไดอะตอมไมต์อีกด้วย ปัจจุบัน วิธีการแปรรูปไดอะตอมไมต์ที่นิยมใช้กันในท้องตลาดส่วนใหญ่ประกอบด้วยการคั่วและการเผา ความต้องการในการคั่วสูง ความเร็วในการคั่วต่ำ ผลผลิตต่ำ และต้นทุนสูง ในขณะที่ความต้องการในการเผาต่ำ ความเร็วในการคั่วสูง และต้นทุนต่ำตามธรรมชาติ

1. การคั่วที่เรียกว่าหมายถึงการควบคุมอุณหภูมิอย่างเคร่งครัดที่ประมาณ 500 องศาเซลเซียส ค่อยๆ เพิ่มอุณหภูมิของดินไดอะตอม และคั่วด้วยความเร็วคงที่นานกว่า 2 ชั่วโมง ซึ่งสามารถรักษาความสมบูรณ์ของรูพรุนส่วนใหญ่และการดูดซับที่ดีของดินไดอะตอมได้ และการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิอย่างช้าๆ และความร้อนที่อุณหภูมิคงที่สามารถขจัดสิ่งสกปรกอินทรีย์ได้อย่างหมดจด มีความขาวสูงและอนุภาคมีความสม่ำเสมอ

2. การเผา หมายถึง การเติมดินไดอะตอมลงในตัวทำละลายร่วม แล้วนำไปให้ความร้อนในเตาเผาที่อุณหภูมิสูง 900 ถึง 1150 องศาฟาเรนไฮต์ เป็นเวลา 10 ถึง 30 นาที ตัวทำละลายร่วมจะละลายและเกาะติดกับดินไดอะตอมได้อย่างรวดเร็ว การเผาสามารถทำได้โดยใช้เวลาน้อยลงและต้นทุนต่ำ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอุณหภูมิสูงเกินไปและควบคุมได้ยาก จึงทำให้ไดอะตอมไมต์ถูกเผาและอัดเป็นเม็ดได้ง่าย ซึ่งจำเป็นต้องบดและบดให้ละเอียดตามต้องการ ทำให้เกิดความเสียหายต่อรูพรุนบนพื้นผิวของไดอะตอมไมต์ เมื่อตัวทำละลายร่วมละลายและเกาะติดกับพื้นผิวของดินไดอะตอม รูพรุนของดินไดอะตอมจะถูกปิดกั้น และพื้นที่ผิวจำเพาะของดินไดอะตอมจะลดลง นอกจากนี้ อุณหภูมิสูงถึง 1,100 องศาฟาเรนไฮต์สามารถละลายและทำให้รูพรุนขนาดเล็กของดินไดอะตอมหายไปได้อย่างง่ายดาย โครงสร้างรูพรุนขนาดเล็กของเนื้อดินไดอะตอมจะถูกทำลายจนหมดสิ้น ผนังรูพรุนบางส่วนตกผลึกและละลาย และโครงสร้างช่องว่างหลายช่องของดินไดอะตอมจะถูกเจาะเข้าไป ส่งผลให้การดูดซับลดลง

การทดลองโคลนไดอะตอมแสดงให้เห็นว่าดินไดอะตอม 100 กรัมถูกเผาที่อุณหภูมิ 500 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 2 ชั่วโมง จากนั้นเติมตัวทำละลายร่วม 5% จากนั้นเผาพื้นผิวที่อุณหภูมิ 900° และ 1100° ตามลำดับ จากนั้นสังเกตพื้นผิวภายใต้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราด

หลังจากเผาที่อุณหภูมิ 500° พื้นผิวของดินไดอะตอมมีความสมบูรณ์มาก และไม่มีร่องรอยการยุบตัวหรือการหลอมละลายของรูพรุน ซึ่งบ่งชี้ว่าดินไดอะตอมมีการดูดซับสูง หลังจากเผาที่อุณหภูมิ 900°C ดินไดอะตอมได้สัมผัสกับแผ่นตะแกรงวงกลมที่มีซิลิกา และขอบโดยรอบก็ละลาย รูพรุนขนาดเล็กในตัวตะแกรงวงกลมถูกปิดกั้นเนื่องจากการหลอมละลายอย่างช้าๆ และส่วนหนึ่งของตัวตะแกรงเดิมแตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

หลังจากการเผาที่อุณหภูมิ 1,150 องศาเซลเซียส รูพรุนขนาดเล็กบนพื้นผิวของดินไดอะตอมจะละลายและหายไป โครงสร้างรูพรุนขนาดเล็กของดินไดอะตอมจะถูกทำลายจนหมด และการดูดซับจะสูญหายไปจนหมด

จะเห็นได้ว่าแม้แต่เทคนิคการแปรรูปดินไดอะตอมที่แตกต่างกันจากแหล่งผลิตเดียวกันก็ทำให้ประสิทธิภาพการดูดซับของดินไดอะตอมแตกต่างกันอย่างมาก ดังนั้น ดินไดอะตอมของดร.นีจึงเลือกใช้ดินไดอะตอมคั่วคุณภาพสูงเป็นวัตถุดิบหลักของดินไดอะตอม เพื่อให้มั่นใจว่าโครงสร้างการดูดซับผลึกที่เป็นเอกลักษณ์ของดินไดอะตอมจะไม่ถูกทำลาย และรับประกันความสามารถในการดูดซับของโคลนไดอะตอมได้อย่างเต็มที่ ซึ่งเป็นการวางรากฐานสำหรับการทำงานของโคลนไดอะตอมของดร.มัดในการฟอกอากาศ